یکی از اعضای یک شورای شهر در جنوب غرب سیدنی که تنوع جمعیتی بالایی دارد می گوید بررسی های جدید حاکی از این است که ۸۰ درصد از خانه های این منطقه مجهز به سیستم های تشخیص دهنده دود و هشدار آتش سوزی نیستند.
وی تنها کسی نیست که نگران این موضوع است و مراکز آتش نشانی در سراسر استرالیا راهکارهایی را برای آموزش نکات ایمنی به غیر انگلیسی زبان ها شروع کرده اند.
جرج زاکیا (George Zakhia) یکی از اعضای شورای شهر منطقه Canterbury-Bankstwon در جنوب غرب سیدنی است، جایی که بیش از ۴۰ درصد از ساکنان آن در خارج از استرالیا متولد شده اند و یک چهارم از آنها نمی توانند انگلیسی صحبت کنند.
وی می گوید از نتایج یک بررسی جدید که نشان می دهد ۸۰ درصد از خانه های منطقه Lakemba مجهز به سیستم هشدار دهنده دود نیستند شوکه شده است.
آقای زاکیا می گوید: "در شهر ما تحقیقی انجام شده که نشان می دهد ۸۰ از خانه های Lakemba یا دارای سیستم هشدار دهنده دود نیستند و یا سیستم های آنها کار نمی کند و این مشکلی است که داریم و باید روی آن کار کنیم، مخصوصا به زبان های مختلف، حتی در روزنامه های غیر انگلیسی تا به مردم بگوییم که ما اینجا هستیم تا اگر کمک بخواهید به شما کمک کنیم و این که وظایفی که صاحبخانه ها باید به آنها عمل کنند را یادآوری کنیم و بگوییم ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم."
آقای زاکیا می گوید در این منطقه ارتباط بین تعداد بالای افرادی که انگلیسی صحبت نمی کنند و نرخ پایین استفاده از تجهیزات ایمنی جلوگیری از آتش سوزی یک تصادف نیست.
وی می گوید: "ما تعداد زیادی مهاجر داریم که چیزی که در خارج به عنوان سیستم گرمایشی استفاده می کردند با چیزی که ما در این کشور استفاده می کنیم متفاوت است. برخی از افراد برای این که گرم شوند در خانه از زغال استفاده می کنند. این مثل بمبی است که هر لحظه ممکن است منفجر شود و این چیزی است که باعث شد من دست به کار شوم."
این وضعیت برای اداره آتش نشانی ملبورن که برنامه ای خلاقانه با عنوان Flames for Teens را اجرا می کند تعجب آور نیست. این اداره از طریق همکاری با مدارس آموزش زبان انگلیسی به کودکان و نوجوانانی که تازه وارد استرالیا شده اند نکات ایمنی مربوط به آتش را یاد می دهد.
مارک کرو (Mark Crowe) یکی از ماموران ارشد این اداره مسئول ارائه این آموزش ها به جوامع چندفرهنگی ملبورن است و می گوید دلیل اجرای این برنامه این است که مشخص شده است مهاجران جدید یکی از گروه هایی هستند که بیشتر در معرض خطر هستند.
وی می گوید: "ما یک برنامه قوی در تمام مدارس ابتدایی بخش شهری ملبورن داریم و فرض بر این گذاشته شده که دانش آموزانی که ملبورن آمدند قبلا آموزش های مربوط به آتش را مدرسه قبلی خود ندیده اند."
اکنون ۱۵ سال از شروع اجرای این برنامه می گذرد و آقای کرو و تیمش شواهد محکمی دارند که نشان می دهد این برنامه موثر بوده است.
آقای زاکیا و آقای کرو هر دو می گویند یکی از پیام های اصلی که می خواهند به مردم منتقل کنند این است که مستاجران حق دارند در خانه ای که اجاره کرده اند سیستم هشداردهنده ای داشته باشند که کار می کند.
آقای کرو می گوید: "خوب، بسیاری از مردم استرالیا در مورد این قانون و این که این وظیفه صاحب خانه است که خانه را مجهز به سیستم هشدار دهنده دود کند و از این سیستم مراقبت کند. بسیاری از مردم این موضوع را نمی دانند و اطلاع ندارند چه حقوقی دارند، در مورد این که صاحبخانه باید اطمینان حاصل کند که این سیستم ها کار می کنند."
در ایالت نیوساوت ولز هم حصول اطمینان در مورد این که سیستم های هشدار دهنده دود کار می کنند اولویت اصلی مراکز آتش نشانی در جوامع در معرض خطر است.
مایکل موریس یکی از ماموران ارشد آتش نشانی این ایالت می گوید تیم وی در طول چند سال گذشته برنامه هایی را برای بررسی سیستم های ایمنی مناطقی اجرا کرده است که موانع زبانی و فرهنگی ممکن است جان افراد را در معرض خطر قرار دهد.
وی می گوید در ایالت نیوساوت ولز سالانه حدود ۲۰ نفر بر اثر آتش سوزی در خانه ها جان خود را از دست می دهند در حالی که نیمی از این تلفات در صورتی که سیستم های هشدار دهنده دود کار می کرد قابل پیشگیری بود.
آقای موریس می گوید: "فقط یک خانه از هر سه خانه به طور مرتب سیستم های هشدار دود خود را چک می کنند و متاسفانه این سیستم ها به دلیل گرد و غبار و یا گذشت زمان کارایی خود را از دست می دهند و باید هر ۱۰ سال یک بار عوض شوند. فقط یک سیستم هشدار دهنده دود که به خوبی کار کند می تواند شانس نجات شما از یک آتش سوزی را افزایش دهد و متاسفانه در محیط های مسکونی مدرن، یک آتش کوچک می تواند در طول فقط چند دقیقه خانه را پر از دود کشنده کند."
