بیش از دوازده میلیون استرالیایی در سال دو هزار و هفده نظرشان را از طریق شرکت در یک نظرسنجی پستی سراسری در کشور درباره قانونی کردن ازدواج همجنس گرایان ابراز کردند.
نتیجه این نظرسنجی تاریخی، موافقت با قانونی کردن ازدواج افراد همجنس در استرالیا بود.
یک پیروزی برای زوج های همجنس و مالکوم ترنبل نخست وزیر استرالیا که به دلیل اصرارش بر انجام چنین نظرسنجی پستی غیر الزام آوری با انتقادهای تندی روبرو بود.
نخست وزیر استرالیا پس از تصویب این قانون گفت: "این در واقع مانند محکم به آغوش کشیدن همه زوج های همجنس آنهم به سبک استرالیایی است و اینکه به آنها بگوییم ما عاشق شما هستیم؛ ما به شما احترام می گذاریم. اکنون بروید و ازدواج کنید".
اما سال دو هزار و هفده سالی پر از اخبار خوب برای دولت ائتلافی استرالیا نبود.
نمایندگان حزب های لیبرال و ملی گراها در یک سری رسوایی هایی که از آن با عنوان "بحران تابعیت های دوگانه سیاستمداران استرالیایی" نام برده می شد، گرفتار شدند؛ بحرانی که باید آن را یک افتضاح سیاسی قلمداد کرد که به نظر می رسد در سال دو هزار و هجده نیز ادامه خواهد یافت.
از منظر بین المللی، در سال دو هزار و هفده امانوئل ماکرون (Emmanuel Macron) به عنوان رئیس جمهور فرانسه برگزیده شد.
حال آنکه جاسیندا آردرن (Jacinda Ardern) نیز زمام امور را به عنوان نخست وزیر جدید نیوزیلند آنهم تنها چند هفته پس از ارتقا به سمت رهبریت جناح اپوزیسیون در کشورش به دست گرفت.
هدایت نیوزیلند در واقع توسط وینستون پیترز (Winston Peters) رهبر حزب New Zealand First به خانم آردرن سپرده شد.
نخست وزیر جدید نیوزیلند در زمان به دست گیری سکان امور گفت: ""من شدیدا احساس افتخار می کنم و مفتخرم که در سمتی قرار دارم که می توانم دولتی را به رهبری حزب کارگر تشکیل دهم".
از سوی دیگر در سال دو هزار و هفده، خیابان های زیمبابوه نیز صحنه جشن های خیابانی بودند چرا که رابرت موگابه (Robert Mugabe) رهبر جنجال برانگیز این کشور پس از چندین دهه حاکمیت آنهم از طریق ایجاد خفقان به صورت رسمی از سمت ریاست جمهوری این کشور کناره گیری کرد.
جیکوب مودندا (Jacob Mudenda) ریاست مجلس زیمبابوه نامه استعفای او را با صدای بلند در مجلس این کشور برای نمایندگان خواند.
"اینجانب رابرت گابریل موگابه به موجب ماده نود و شش تبصره یک از قانون اساسی زیمبابوه بدینوسیله به صورت رسمی استعفای خود به عنوان رئیس جمهور زیمبابوه را که فورا لازم الاجرا است، تسلیم می کنم".
در سال دو هزار و هفده، اسپانیا نیز شاهد تظاهرات و ناآرامی های گسترده خیابانی بود. این تظاهرات از آن رو اسپانیا را در صدر اخبار رسانه ها و جراید مطرح بین المللی قرار داد که یک جنبش حامی استقلال در کاتالونیا به تلاش های خود برای استقلال از اسپانیا شدت بخشید و همه پرسی (رفراندومی) را درباره استقلال برگزار کرد که مقامات اسپانیایی آن را "غیر قانونی" خواندند.
در سال کنونی همچنین اعمال تروریستی جان تعدادی را در اروپا و دیگر نقاط جهان گرفت.
در جریان یک حمله تروریستی در لندن و پس از آنکه راننده یک ون سفید رنگ با خودروی خود به میان جمعیت روی London Bridge راند، هشت نفر از جمله دو استرالیایی کشته شدند.
جرارد واولز (Gerard Vowls) یکی از عابرین پیاده صحنه ای را که در آن حمله کنندگان داخل این خودروی ون در نزدیکی بازاری به نام Borough Market از خودرو خارج شده و به عابران پیاده حمله ور شدند را اینگونه توصیف می کند: "آنها به داخل یک رستوران دویدند، فردی را که در جلوی درب بار بود با چاقو زدند، همینطور مردم را با چاقو می زدند، می دویدند توی بارها، همه بارها، همه آنها را نمی توانم به خاطر بیاروم. می دویدند و افراد را با چاقو می زدند. من هم داد می زدند فرار کنید، فرار کنید. من چند بطری به طرف آنها پرتاب کردم، گیلاس مشروب، و حتی صندلی. سعی کردم تا آنجا که می توانم به مردم کمک کنم".
در حادثه ای دیگر بیست و دو نفر در جریان یک بمب گذاری انتحاری در کنسرت آریانا گراند در محل Manchester Arena کشته شدند.
دو نفر از قربانیان زیر بیست سال داشتند و جوان ترین آنها تنها هشت سال داشت.
در استرالیا نیز پلیس به مردم گفت دو مرد را دستگیر کرده که تلاش می کردند به صورت قاچاقی یک ابزار انفجاری کنترل از راه دور را وارد هواپیمایی کنند که قرار بوده فرودگاه سیدنی را ترک کند.
بنا به گزارش ها این دو نفر که در تصمیم خود با شکست مواجه شده بودند تصمیم می گیرند تا یک بمب سولفید هیدوژنی بسازند اما خوشبختانه پلیس فدرال استرالیا آنها را دستگیر می کند.
مایکل فلان (Michael Phelan) معاون کمیسیونر پلیس فدرال استرالیا گفت این دو مرد تهدیدی جدی برای امنیت ملی کشور محسوب می شدند.
او گفت: "این یکی از پیچیده ترین توطئه هایی است که تا کنون در خاک استرالیا طراحی شده است".
و در سال میلادی کنونی، مردمان جهان همچنین نظاره گر آتش سوزی مهیب و مرگبار یک برج مسکونی بیست و چهار طبقه به نام Grenfell Tower در غرب لندن بودند.
حادثه مرگباری که هفتاد و یک نفر در آن جان خود را از دست دادند. محمد الحاج علی یکی از قربانیان است که برادرش که از این حادثه جان سالم به در برده می گوید: "من به او تلفن زدم و گفتم کجایی؟ او گفت من توی آپارتمان هستم. به او گفتم چرا نیامدی بیرون؟ آنها همه ما را خارج کرده اند. من فکر کردم تو هم با ما هستی. او گفت هیچ کس به من نگفت خارج شوم. او گفت چرا من را ترک کردی؟ من او را ترک نکردم".
در یک حادثه مرگبار دیگر یک مرد مسلح با شلیک به تماشاچیانی که برای دیدن یک کنسرت موسیقی به لاس وگاس رفته بودند پنجاه و هشت نفر را کشت و بیش از پانصد نفر را زخمی کرد.
استیفن پداک (Stephen Paddock) شصت و چهار ساله در این حمله مرگبار از داخل اتاقش در طبقه سی و دوم یک هتل بیش از یک هزار گلوله به سمت مردم شلیک کرد.
و در حادثه ای دیگر در شهر ملبورن در پی درو کردن وحشیانه عابرین پیاده توسط خوروی یک مرد، شش نفر از جمله یک نوزاد سه ماهه جان خود را از دست دادند.
اما در سال کنونی میلادی همچنین تنش ها بین کره شمالی و ایالات متحده آمریکا نیز با ادامه آزمایش های موشکی توسط پیونگ یانگ به نقطه حساسی رسید؛ اقدامی که تهدید دانلد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا را به همراه داشت.
آقای ترامپ گفت: "کره شمالی بهتر است بیشتر از این ایالات متحده آمریکا را تهدید نکند. آنها با آتش و خشمی روبرو خواهند شد که جهان تا کنون شاهد آن نبوده است".
در سال کنونی میلادی صدها هزار نفر از پناهندگان روهینگیا به واسطه آواره شدن از کشورشان میانمار به وقوع یک سری کارزارهای خشونت آمیز تحت رهبر ارتش این کشور اکنون در کمپ های پناهندگان واقع در جنوب بنگلادش زندگی می کنند.
این در حالی است که محاصره تحمیلی یمن توسط عربستان سعودی نیز میلیون ها نفر را با کمبود غذا و دارو روبرو کرده است.
شدت این فاجعه تا آنجا بوده که مارک لوکاک (Mark Lowcock) ریاست بخش کمک رسانی سازمان ملل متحد گفت یمن با قحطی بی سابقه ای روبرو است.
او گفت: "این قحطی شبیه به آنچه در اوایل سال جاری در سودان جنوبی دیدیم و دهها هزار نفر درگیر آن شدند، نخواهد بود. این قحطی شبیه قحطی که در سال دو هزار و یازده جان دویست و پنجاه هزار نفر در سومالی را گرفت، نخواهد بود. این قحطی، بزرگ ترین قحطی خواهد بود که جهان در چندین دهه گذشته شاهد آن بوده که در آن چندین میلیون نفر قربانی می شوند".
اما صرفنظر از اخبار مربوط به مرگ و میر انسان ها، سال دو هزار و هفده همچنین سالی بود که در آن کاردینال جرج پل (George Pell) ارشدترین کشیش کاتولیک استرالیا به مبارزه تاریخی در برابر اتهامات متعدد مربوط به آزارهای جنسی بازگشت؛ فرصتی که او آنها را فرصتی برای پاک کردن نام خود از این اتهامات خواند.
او گفت: "دو سال است که یک سری اخبار در رسانه ها مطرح می شود، به صورتی بی امان ترور شخصیت انجام می شود، و بیش از یک ماه است که ادعاهایی پیرامون آنکه طرح اتهامی در این خصوص قریب الوقوع خواهد بود، مطرح می شود. من در نهایت امیدوارم در دادگاه حضور پیدا کنم. من از این اتهامات مطرح شده مبرا هستم. آنها نادرست هستند. کل ایده مربوط به آزارهای جنسی، ایده ای زشت و مکروه از نظر من است".
و پس از گذشت پنج سال، در نهایت کمیسیون سلطنتی مسئول رسیدگی به آزارهای جنسی نهادینه شده کودکان در استرالیا سرانجام نتیجه یافته هایش را با اعلام یکصد و نود و هشت توصیه اعلام کرد.
و در نهایت سال دو هزار و هفده میلادی را باید سالی تاریخی در ورزش و به طور ویژه در فوتبال استرالیا دانست.
تیم ملی فوتبال استرالیا ساکروس توانست در سال میلادی کنونی در نهایت مجوز حضور در جام جهانی دو هزار و هجده روسیه را با پیروزی در برابر هندوراس کسب کند.
پیروزی این تیم و راهیابی به جام جهانی اگر چه دل بسیاری از دوستداران فوتبال در استرالیا را شاد کرد اما خبر غیر منتظره استعفای انج پوستکوگلو (Ange Postecoglou) مربی تیم ملی فوتبال استرالیا نیز در نوع خود خبری تاریخی و شوکه کننده برای بسیاری از دوستداران فوتبال در استرالیا بود.
