اگر وسوسه شده اید که گیاهخوار شوید، شاید بهتر باشد کمی بیشتر در این باره فکر کنید چرا که برخلاف باورهای رایج، گیاهخواری، هم برای سلامتی و هم برای محیط زیست ضررهای بیشتری به همراه دارد.
به گزارش Sydney Morning Herald، سه دلیل اصلی گیاهخواری، سلامت محیطی، سلامت فردی و جلوگیری از بی رحمی است. گرچه همه این دلایل تا حدی قابل قبول اند، اما کاملا قانع کننده نیستند.
مثلا در مورد سلامت فردی، اکثر افراد می دانند که باید گوشت قرمز کمتری مصرف کنند. اما مصرف کمتر به معنی اصلا مصرف نکردن نیست. اینکه مصرف زیاد بد است به این معنی نیست که اصلا مصرف نکردن بهترین راه است. بلکه مصرف بیش از حد هر چیزی، چه گوشت قرمز باشد، چه شراب قرمز، چه ویتامین، چه چربی، برای بدن مضر است.
جلوگیری از بی رحمی هم بحث پیچیده ای است. مثلا انجام کارهایی مثل توله کشی اجباری، بریدن منقار پرندگان، نگهداری حیوانات در قفسهای کوچک و تنگ، و تحمیل درد و رنج عمدی بر حیوانات قطعا بی رحمانه و خشن است. که البته تغذیه چهارپایان با غلات را هم باید به این فهرست اضافه کرد. چون که چهارپایان چهار معده دارند که مخصوص نشخوار علف است. غلات و بسیاری از اضافات غذایی و دارویی دیگر که در رژیم غذایی دامها استفاده می شوند، صرفا برای افزایش وزن سریع آنهاست. در حالی که این مواد غذایی موجب کاهش pH، کاهش فیبر و افزایش استرس در محیط معده حیوان شده و می تواند موجب بیماری و ورم کبد جانور هم بشود.
اما در کل، کشتن حیوانات برای تغذیه انسانها لزوما کار بی رحمانه ای نیست، چرا که در آن صورت از بین بردن و خوردن گیاهان هم باید بی رحمانه محسوب شود. اکثر انسانها گمان می کنند که گیاهان مانند رباتهایی هستند که از یک کد ژنتیکی خاص پیروی می کنند. در حالی که تحقیقات علمی زیادی نشان می دهند که درختان توانایی تصمیم گیری، حافظه و حتی شخصیتهای مختلفی دارند و در برقراری ارتباط از احساسات استفاده می کنند. پس خرد کردن و سرخ کردن یک سیب زمینی می تواند همانقدر بیرحمانه به نظر برسد که مثلا ما بخواهیم این کار را با یک بچه گربه انجام بدهیم.
در کنار اینها، گیاهخواران استدلال می کنند که جایگزین کردن گوشت گاو با حبوبات می تواند برای کره زمین مفید باشد و جلوی تغییرات آب و هوایی را بگیرد. چرا که چهارپایان (به ویژه گاوها) حدود یک پنجم گازهای گلخانه ای را تولید می کنند و با کم کردن یک وعده غذایی گوشتی در هفته می شود معادل ۱۴۴ لیتر مصرف بنزین در سال را کاهش داد. استفاده نکردن از گوشت حیوانات همچنین می تواند جلوی تخریب جنگلها برای ایجاد چراگاهها را بگیرد و نگرانی های محیط زیستی را کمتر کند.
اما به نظر می رسد که همه ابعاد این قضیه مورد توجه قرار نگرفته است. واقعیت اینجاست که علف یکی از مهمترین گیاهان حیات بخشی است که در صنعت کشاورزی کاربرد دارد و از آن برای تغذیه دام استفاده می شود. اما در حال حاضر، چهارپایانی که در تمام عمرشان فقط از علف تغذیه می کنند درصد بسیار کمی از دامها را تشکیل می دهند. بیشتر گوشتهایی که ما مصرف می کنیم از دامهایی است که با غلات و افزودنی های هورمونی تغذیه شده اند تا هر چه زودتر برای کشتارگاهها پروار شوند. از طرفی، تغذیه چهارپایان با علف لزوما به معنی تخریب جنگلها و از بین بردن درختان برای گسترش مراتع نیست. برای مثال در همین استرالیا، یکی از راههای تغذیه چهارپایان با علف می تواند استفاده از مراتع احیایی باشد که در طول قرنها از سوی مردمان بومی استرالیا هم بکار برده می شد.
علفهای محلی استرالیا در تمام طول سال رشد می کنند: بعضی از این علفها مثل kangaroo grass درتابستان و بعضی علفهای دیگر مثل microlaena در فصل سرما رشد می کنند. در نتیجه چراگاهها بطور طبیعی پوشیده از علف، با خاک مرغوب و حاصلخیز باقی می مانند. علف محلی و سم چهارپایان قابلیت بسزایی در تولید خاک، ذخیره سازی آب و جداسازی کربن دارد. مراتع احیایی می توانند گوشتی با آلودگی کربن خنثی و یا حتی منفی تولید کنند. پس مدیریت مراتع انبوه با رشد سریع باعث می شود چهارپایان بدون اینکه ریشه علفها را بخشکانند از آنها تغذیه کنند، و با راه رفتن بر روی زمین کود نیتروژنی و فیبری را به درون خاک بفرستند. این کار باعث می شود که طی چند سال، عمق خاک ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی متر بیشتر شده و قابلیت نگهداری آب آن نیز ۸ برابر شود. علاوه بر این، اکوسیستم میکروبی پیچیده ای هم که باعث پخش مواد مغذی خاک می شود، محفوظ می ماند.
با تمام اینها، اگر همچنان می خواهید گیاهخوار شوید، انتخاب با شماست اما این کار را به خاطر نجات کره زمین انجام ندهید. به این فکر کنید که مقدار گاز متانی که قرار است انسانها بعد از خوردن حبوبات تولید کنند چند برابر گاوها خواهد بود!
