Ο Χριστόφορος (Chris) Γρύλλης είναι ένας από τους ανθρώπους που η ζωή τους μοιάζει να συνοψίζει την ιστορία της αυστραλιανής μετανάστευσης.
Γεννημένος στο νησί της Πάτμου έφτασε στην πόλη Orange της Νέας Νότιας Ουαλίας (254 χιλιόμετρα δυτικά του Σύδνεϋ) το 1962.
Πρόσφατα τιμήθηκε με το Μετάλλιο του Τάγματος της Αυστραλίας (Medal of the Order of Australia), με την αυστραλιανή πολιτεία να αναγνωρίζει μία ζωή γεμάτη έργο, ήθος και κοινωνική δράση.
«Πριν 63 χρόνια ήρθα στην Αυστραλία και εγκαταστάθηκα με τ’ αδέλφια μου στο Orange. Φυσικά ασχολήθηκα νωρίς με τα κοινά. Τα τελευταία 51 χρόνια εξασκώ το επάγγελμα του real estate, έχω δικό μου γραφείο. Όλα αυτά τα χρόνια αναμείχθηκα και δούλεψα με Αυστραλούς, με αυστραλέζικα σωματεία, παράλληλα φυσικά με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία», αφηγείται σε συνέντευξή του στο Ελληνικό Πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας SBS.
Η μετανάστευσή του Χριστόφορου Γρύλλη από την Πάτμο στην Αυστραλία το 1962 σηματοδότησε την αρχή μιας ζωής γεμάτης δράση, προσφορά και δέσιμο με την τοπική κοινωνία.
«Αισθάνομαι υπερήφανος από τη μια πλευρά, αλλά αυτό το βραβείο δεν ανήκει μόνο σε εμένα. Ανήκει στην οικογένειά μου και σε όλους αυτούς που για πολλά χρόνια με βοηθούν σε ό,τι έχω αναλάβει να κάνω για την κοινότητά μου, για την πόλη μου», σημειώνει.
Ο κ. Γρύλλης δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για το Orange, παρότι αναγκάστηκε όταν μετανάστευσε σε αυτό να ζήσει μακριά από την ομορφιά της θάλασσας.
«Η πόλη μου άρεσε πάρα πολύ, παρόλο που έρχομαι από νησί και μεγάλωσα μέσα στη θάλασσα και σε παραλίες και βρέθηκα σε μια πόλη που είναι κάπου 290 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα. Ωστόσο αυτό δεν με πείραξε και τόσο πολύ. Την αγάπησα την πόλη και ασχολήθηκα με ότι μου δόθηκε η ευκαιρία», είπε.
Για τον ίδιο, αυτό που κάνει την τοπική κοινότητα του Orange ξεχωριστή είναι οι άνθρωποί της.
«Η πόλη δεν είχε ποτέ παραπάνω από 100 όλους μαζί Έλληνες, αλλά η ξενιτιά μας ένωνε πάντα και πάντα μπορούσαμε και δουλεύαμε και κάναμε παρέα ο ένας τον άλλον».
Η ενεργή συμμετοχή του στα κοινά ξεκίνησε τυχαία όπως περιγράφει: «Πριν 54 χρόνια, το 1971, έγινα μέλος του Ροταριανού Ομίλου (Rotary Club). Mία βραδιά με κάλεσε ένας “Ροταριανός” να πάμε στη Γενική Συνέλευση του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Orange. Πήγα εκεί πέρα ως ακροατής και έφυγα από την αίθουσα ως αντιπρόεδρος. Ήμουν πολύ ενεργός στο Rotary και οι “Ροταριανοί” μου πρότειναν να κάνω δύο θητείες στη δημαρχία και έμεινα εκεί 27 χρόνια», αναφέρει.
Αν κάτι τον καθόρισε περισσότερο, όπως σημειώνει, είναι η δυνατότητα που του έδωσε η Αυστραλία να ονειρευτεί και να πετύχει.
«Αυτό που μου μένει στο μυαλό είναι ότι ήρθα εδώ πέρα ένας απλός μετανάστης και μου δόθηκε η ευκαιρία να αναπτυχθώ και να γίνω μέλος της πόλεως αυτής και να πραγματοποιήσω όνειρα που ποτέ δεν περίμενα να τα πραγματοποιήσω».
Λίγα λόγια για τον Χριστόφορο Γρύλλη
Το 1956, οι μεγαλύτεροι αδελφοί του Χριστόφορου Γρύλλη, Μιχάλης και ο Θήο, μετανάστευσαν στην Αυστραλία από το νησί της Πάτμου και εγκαταστάθηκαν στην πόλη Orange.
Ήταν οι ιδιοκτήτες του Jim’s Café στην οδό Summer Street όταν τον προσκάλεσαν να τους ακολουθήσει.
Έτσι, το 1962, μαζί με την αδελφή του Ελένη, έφτασε στο Orange, όπου και ξεκίνησε η δική του ιστορία στην Αυστραλία.
Η ημέρα της άφιξής τους συνέπεσε με το εορταστικό τριήμερο των γενεθλίων της βασίλισσας, οπότε τα γιορτινά φώτα που κρέμονταν πάνω από τη Summer Street ήταν αναμμένα.
Οι αδελφοί του τον πείραξαν λέγοντας πως τα φώτα είχαν ανάψει ειδικά για να τον καλωσορίσουν στην πόλη.
Αυτό το θερμό καλωσόρισμα δεν σταμάτησε εκεί. Συνεχίστηκε από τους πελάτες του Jim’s Café, που ήταν ιδιαίτερα φιλικοί με έναν νέο μετανάστη που μόλις είχε φτάσει και δυσκολευόταν ακόμα με την αγγλική γλώσσα.
Πολύ σύντομα αποφάσισε να ενταχθεί πλήρως στον αυστραλιανό τρόπο ζωής, κάτι που αποδείχθηκε εξαιρετικά ανταποδοτικό.
Εντάχθηκε στη Χορωδία της Orange (Orange Choral Society) για να βελτιώσει τα αγγλικά του και εκεί γνώρισε μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους έγιναν φίλοι ζωής.
Συνέχισε την κοινωνική του δράση με την ένταξή του στον Ροταριανό Όμιλο Orange, έναν οργανισμό με έντονο πνεύμα προσφοράς στην κοινότητα, αποκτώντας ξανά φίλους για μια ζωή.
Συμμετείχε ακόμη στην ετήσια εκστρατεία Red Shield του Στρατού της Σωτηρίας, καθώς και στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Orange.
Το 1987 είχε την τιμή να εκλεγεί ως Δημοτικός Σύμβουλος στο Δημοτικό Συμβούλιο της Orange.
Υπηρέτησε για 27 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων ετών ως Αναπληρωτής Δήμαρχος.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, προήδρευσε σε πολλές επιτροπές, όπως οι Οικονομικών, Αδελφοποιημένων Πόλεων, Καθαρής Πόλης (Tidy Towns), Αεροδρομίου και Διασύνδεσης με το Νοσοκομείο, όπου και ξεκίνησε το πρόγραμμα εθελοντών Wayfinders.
Επιπλέον, συμμετείχε στα διοικητικά συμβούλια των Ophir County Council και Σφαγείων Blayney.
Μέσα από τη δράση του στην Επιτροπή NAIDOC, ξεκίνησε τον Δαυλό της Ελπίδας και της Συμφιλίωσης, καθώς και τη δημιουργία και προβολή του πυρσού κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Συμφιλίωσης και της Εβδομάδας NAIDOC.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη με τον κ. Χριστόφορο Γρύλλη πατώντας play στο podcast που συνοδεύει αυτό το άρθρο.
