Βασικά Σημεία
- Χιλιάδες παιδιά Ιθαγενών απομακρύνθηκαν με τη βία από τις οικογένειές τους και εντάχθηκαν στην κοινωνία των λευκών.
- Αυτές οι απομακρύνσεις προκάλεσαν βαθιά, διαρκή τραύματα που πέρασαν από γενιά σε γενιά.
- Οι κοινότητες θεραπεύονται μέσω της πολιτιστικής επανασύνδεσης και των προγραμμάτων υποστήριξης.
- Η εκπαίδευση και η εθνική αναγνώριση είναι το κλειδί για τη θεραπεία.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το επεισόδιο περιλαμβάνει υλικό που ενδέχεται να προκαλέσει αναστάτωση, συμπεριλαμβανομένων αναφορών σε τραύμα, απομάκρυνση παιδιών και αναφορά σε Αβορίγινες και Νησιώτες του Στενού Τόρες που έχουν αποβιώσει.
Από το 1910 έως και τη δεκαετία του '70, χιλιάδες παιδιά των Αβοριγίνων και των νησιωτών του Στενού Τόρες απομακρύνθηκαν βίαια από τις οικογένειές, τις κοινότητες και τη Γη τους. Τα παιδιά αυτά τα τοποθέτησαν σε ιδρύματα ή τα ανέλαβαν οικογένειες μη Ιθαγενών.
Γιατί απομάκρυναν τα παιδιά;
Η Shannan Dodson, μια γυναίκα Yawuru από την περιοχή Broome και διευθύνουσα σύμβουλος του Healing Foundation, λέει ότι υπήρχε ένας ολέθριος σκοπός πίσω από την απομάκρυνσή τους.
«Αυτό που ήταν σπαρακτικό για τις Κλεμμένες Γενιές ήταν ότι ήταν δεκάδες χιλιάδες τα παιδιά που απομακρύνθηκαν, και κυρίως για τον μοναδικό λόγο ότι ήθελαν να τα αφομοιώσουν στην κουλτούρα των μη Ιθαγενών... Πολλά από αυτά τα παιδιά υπέστησαν κακοποίηση και πολλά από αυτά δεν είδαν ποτέ ξανά τις οικογένειές τους».
Τα παιδιά στοχοποιήθηκαν συγκεκριμένα επειδή ήταν πιο πιθανό να δεχτούν αυτά που τους έλεγαν και να απορρίψουν τον πολιτισμό τους. Οι οικογένειες συχνά παραπλανούνταν - τους έλεγαν ότι τα παιδιά τους είχαν πεθάνει ή ότι ήταν ανεπιθύμητα.
Η ανεπαρκής καταγραφή καθιστά δύσκολο να γνωρίζουμε πόσα παιδιά απομακρύνθηκαν, αλλά ο αριθμός μπορεί να φτάνει έως και το ένα στα τρία παιδιά. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι κάθε κοινότητα Αβοριγίνων και Νησιωτών του Στενού Τόρες άλλαξε για πάντα, και τα σημάδια παραμένουν.
CANBERRA, AUSTRALIA - FEBRUARY 13: Members of Australia's Stolen Generation react as they listen to Australian Prime Minister Kevin Rudd deliver an apolgy to indigenous people for past treatment on February 13, 2008 in Canberra, Australia. The apology was directed at tens of thousands of Aborigines who were forcibly taken from their families as children under now abandoned assimilation policies. (Photo by Mark Baker-Pool/Getty Images) Credit: Pool/Getty Images
Πού πήγαν τα παιδιά;
Πολλά κλεμμένα παιδιά μεταφέρθηκαν σε κρατικά και εκκλησιαστικά ιδρύματα σε όλη τη χώρα.
Αυτά αναφέρονταν ως κέντρα εκπαίδευσης ή εστίες όπου τα παιδιά υποβάλλονταν σε ακραία πειθαρχία. Τους αφαιρούσαν την ταυτότητά τους και τους έδιναν νέα ονόματα, γλώσσα και θρησκεία.
Τα αδέλφια συχνά χωρίζονταν και σε ορισμένα ιδρύματα φιλοξενούνταν μόνο βρέφη.
Το 1943, σε ηλικία τεσσάρων ετών, η ηλικιωμένη Aunty Lorraine Peeters, μια γυναίκα Gamilaroi και Wailwan, μεταφέρθηκε στο Cootamundra Domestic Training Home for Aboriginal Girls στη NNO. Τα δύο αδέλφια της πήγαν στο περιβόητο Kinchela Aboriginal Boys' Training Home.
«Η τιμωρία ήταν άμεση αν ξεχνούσες να είσαι λευκός», θυμάται.
«Δεν μπορούσαμε καν να μιλήσουμε για το ότι είμαστε Αβορίγινες. Και το εκλαμβάνεις αυτό ως πλύση εγκεφάλου σε ένα τετράχρονο παιδί. Σύντομα ξεχνούσες τους τρόπους των Αβοριγίνων και μάθαινες τους τρόπους των λευκών. Και η τιμωρία ήταν φρικτή σε εκείνα τα μέρη».
Για τα επόμενα 10 χρόνια η Aunty Lorraine εκπαιδεύτηκε ως οικιακή βοηθός για λευκές οικογένειες.
Σήμερα είναι μια ισχυρή φωνή για τους επιζώντες και η ιδρύτρια του προγράμματος Marumali, μιας θεραπευτικής πρωτοβουλίας προσαρμοσμένης στις ανάγκες όσων βίωσαν την εξαναγκαστική απομάκρυνση.
Shannan Dodson CEO Healing Foundation
Τι είναι το διαγενεακό τραύμα;
Το τραύμα που βίωσαν τα παιδιά, οι οικογένειες και οι κοινότητες συνεχίζει να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά.
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι σήμερα που δεν γνωρίζουν ποιοι είναι, από πού προέρχονται ή γιατί συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφέρονται, λέει η Aunty Lorraine.
«Είναι ένας φαύλος κύκλος. Αν δεν τον σπάσουμε στις οικογένειές μας, θα συνεχίσει να υπάρχει».
Λόγω της ιστορικής έλλειψης συστημάτων υποστήριξης, το τραύμα συχνά μεταδίδεται εν αγνοία του στα παιδιά, καθώς αυτά γίνονται μάρτυρες του πόνου που βίωσαν οι γονείς και οι παππούδες τους.
Αυτό είναι γνωστό ως διαγενεακό τραύμα.
Οι επιζώντες μιλούν για το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να γίνουν γονείς των δικών τους παιδιών, επειδή δεν μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον αγάπης ή υποστήριξης, εξηγεί η Shannan Dodson.
«Κάποιοι επιζώντες έχουν παραδεχτεί ότι λόγω του τραύματος που βίωσαν, δυστυχώς έχουν μεταδώσει αυτό το τραύμα στα δικά τους παιδιά. Και βλέπουμε αυτόν τον κύκλο να επαναλαμβάνεται στη συνέχεια στα εγγόνια και τα δισέγγονα. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αναφερόμαστε σε αυτό ως διαγενεακό».
Τα συμπτώματα του διαγενεακού τραύματος είναι ορατά σήμερα στα υψηλά ποσοστά διάλυσης της οικογένειας, βίας, φυλάκισης, αυτοκτονιών και κατάχρησης ναρκωτικών και αλκοόλ.
Οι κοινότητες εργάζονται τώρα για να τερματίσουν τον κύκλο του τραύματος μέσω της επούλωσης.
A vital component of healing is education—ensuring that all Australians understand the truth about the Stolen Generations. Credit: davidf/Getty Images
Πώς μοιάζει η θεραπεία από το τραύμα;
«Νομίζω ότι η θεραπεία είναι κάτι που φαίνεται διαφορετικό σε κάθε άνθρωπο, αλλά ξέρουμε ότι οι επιζώντες πρέπει να καθορίσουν οι ίδιοι πώς μοιάζει αυτή η θεραπεία για τους ίδιους», λέει η Shannan Dodson.
Θεραπεία σημαίνει ανοικοδόμηση οικογενειακών δομών και ισχυρών κοινοτήτων. Σημαίνει επίσης την ανοικοδόμηση μιας αίσθησης ταυτότητας και υπερηφάνειας. Η επανασύνδεση με τη γη, τον πολιτισμό και τη γλώσσα βοηθά στην αποκατάσταση της ταυτότητας που αφαιρέθηκε.
Οι επιζώντες εκφράζουν επίσης την ανάγκη τους να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα για τις ιστορικές αδικίες.
«Στους κύκλους και τις συγκεντρώσεις, δημιουργείτε τη δυνατότητα να συμβεί η θεραπεία ακριβώς εκεί», λέει η Aunty Lorraine για τη δουλειά της με την Coota Girls Aboriginal Corporation, που ιδρύθηκε από πρώην τροφίμους του Cootamundra Home.
«Μιλάνε γι' αυτό, θεραπεύονται από αυτό, απλά και μόνο με το να μιλάνε, να μοιράζονται... και όσο περισσότερο το κάνουν αυτό, δεν ξεχνιούνται».
Intergenerational Trauma Animation, The Healing Foundation
Αυτό το βίντεο περιέχει τη φωνή ενός αποθανόντος προσώπου.
Εκπαίδευση και αποκάλυψη της αλήθειας
Άλλο ένα ζωτικής σημασίας στοιχείο της επούλωσης είναι η εκπαίδευση - η διασφάλιση ότι όλοι οι Αυστραλοί κατανοούν την αλήθεια για τις Κλεμμένες Γενιές.
«Θα ήθελα πολύ να δω [τους μη Ιθαγενείς Αυστραλούς] να δίνουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να μάθουν την αληθινή ιστορία αυτής της χώρας», προτρέπει η Aunty Lorraine, «και να διαλύσουν τα συστήματα, να τα διαλύσουν και να ξεκινήσουν από την αρχή, επειδή οι πολιτικές που γράφονται για τον κόσμο μας είναι πραγματικά ρατσιστικές, ρατσιστικής βάσης».
Leilla Wenberg, a member of the Stolen Generation removed from her parents car at 6 months of age, holds a candle during a National Sorry Day commemorative event at the Royal Prince Alfred Hospital on May 26, 2009 in Sydney, Australia. National Sorry Day has been held annually on May 26 since 1998 to acknowledge the wrongs that were done to indigenous families of the stolen generation. Credit: Sergio Dionisio/Getty Images
Τι γίνεται τώρα με τους επιζώντες των Κλεμμένων Γενεών;
Σε μια κρίσιμη στιγμή το 2008, ο τότε πρωθυπουργός Kevin Rudd εξέδωσε την πολυαναμενόμενη Συγγνώμη προς τις Κλεμμένες Γενιές, τους απογόνους τους και τις οικογένειές τους.
Ακολούθησαν διάφορες πρωτοβουλίες και εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης του Healing Foundation (Ίδρυμα Επούλωσης).
Οι επιζώντες και οι οικογένειές τους χρειάζονται συνεχή υποστήριξη, λέει η Shannan Dodson.
«Η οργάνωσή μας τάσσεται πραγματικά υπέρ ενός εθνικού πακέτου επούλωσης, διασφαλίζοντας ότι η εναπομένουσα δικαιοσύνη που πρέπει να δούμε για τους επιζώντες της Κλεμμένης Γενιάς θα συμβεί πριν φύγουν δυστυχώς άλλοι επιζώντες από τη ζωή».
Μέσω προγραμμάτων όπως το Marumali, της υποστήριξης από το Healing Foundation και των πρωτοβουλιών υπό την ηγεσία της κοινότητας, η θεραπεία μεταξύ των γενεών μπορεί να συνεχιστεί.
Η αληθινή θεραπεία απαιτεί επίσης από την Αυστραλία στο σύνολό της να ακούσει και να βοηθήσει τους επιζώντες να διεκδικήσουν τις ιστορίες τους.
READ MORE
What is Closing the Gap?
