سو فینگر (Sue Finger) که یک پرورش دهنده سیب در ایالت ویکتوریا است می گوید استرالیا باید به فکر راهی جدید برای تامین نیروی کار مورد نیاز خود در بخش های کشاورزی و باغبانی باشد.
باغ سیب وی در منطقه Launching Place پذیرای تعدادی از کارگران فصلی است که از جزایر پاسیفیک به استرالیا آمده اند. شش کارگر اهل کشور وانواتو (Vanuatu) در باغ او مشغول به کار خواهند شد. این کارگران جزو گروهی ۲۰۰ نفره از کارگران فصلی پاسفیک هستند که پس از قرنطینه در تاسمانیا وارد ویکتوریا شده اند.
طبق توافقی که بین دولت های تاسمانیا و ویکتوریا منعقد شده است در نهایت هزار و ۵۰۰ کارگر پاسیفیک در مزارع و باغ های ویکتوریا مشغول به کار خواهند شد.
خانم فینگر می گوید با وجود این که این ایالت از کارگران پاسیفیک استقبال می کند، ولی این راهکار نمی تواند نیاز به نیروی کار در بخش کشاورزی استرالیا را تامین کند و استرالیا باید در پی استفاده از نیروی کار مهاجر خود باشد.
وی می گوید: «این برای ویکتوریا کافی نیست. این ایالت یکی از بزرگترین ایالت های استرالیا در بخش باغبانی است.»
خانم فینگر می گوید: «ما باید در پی راهکارهای جدیدی برای جذب کارگران باشیم.»
وی می گوید: «این برای ما زمان پر استرسی است. حتی بدون مشکلات مربوط به نیروی کار، ما به اندازه کافی مشکل در مورد شرایط آب و هوایی و قیمت ها داریم.»
ماری-ان توماس (Mary-Anne Thomas) وزیر کشاورزی این ایالت می گوید دولت ویکتوریا ۷۶ میلیون دلار برای کمک به کشاورزان و مزرعه داران در پیدا کردن نیروی کار داخلی و خارجی اختصاص داده است.
وی می گوید: «چیزی که همه گیری کروناویروس آشکار کرده است این است که بخش باغبانی استرالیا بیش از حد به کارگران خارجی متکی است.»
خانم توماس گفت: «بک پکرها (backpackers) به این زودی ها باز نخواهند گشت.»
