محاسبه هزینه بزرگ کردن بچه‌ها در استرالیا کار پیچیده‌ای است.
استرالیایی‌ها کمتر از همیشه فرزند دارند. در حال حاضر، با ۱.۵ فرزند به ازای هر زن، نرخ باروری در پایین‌ترین سطح خود در این کشور قرار دارد. بسیاری این امر را به هزینه داشتن و بزرگ کردن فرزندان نسبت می‌دهند.
اگر این فرضیه درست باشد، پرسش هایی در مورد عدالت بین نسلی و برنامه‌ریزی آینده برای دولت‌ها ایجاد می‌کند.
مشکل این فرض این است که اگرچه ممکن است درست به نظر برسد که بچه‌دار شدن باید در طول دهه‌ها گران‌تر شده باشد، اما موضوع به این سادگی نیست.
اما آیا واقعاً بزرگ کردن بچه اکنون بسیار گران‌تر از گذشته هستند؟
محاسبه‌ی دقیق اعداد
محاسبه هزینه‌های بزرگ کردن بچه‌ها کار پیچیده‌ای است که سوالات زیادی را برای دانشگاهیان مطرح می‌کند. آیا فرزند دوم ارزان‌تر از فرزند اول است؟ آیا فرزندان بزرگتر گران‌تر از فرزندان کوچکتر هستند؟ آیا خانواده‌های با درآمد بالاتر بیشتر از خانواده‌های کم‌درآمد برای فرزندان هزینه می‌کنند و چه سهمی از این هزینه در مقایسه با هزینه‌های اختیاری ضروری است؟
اینها بحث‌هایی هستند که علیرغم تحقیقات زیاد، لزوماً پاسخ‌های روشنی برای آنها وجود ندارد.
نرخ باروری استرالیا در طول زمان روند نزولی داشته است. Source: SBS
ما در این گزارش بر هزینه‌های مستقیم تمرکز می‌کنیم.
یک راه، و احتمالاً شهودی‌تر، رویکرد «استانداردهای بودجه» است. این روش، هزینه سبد کالاها و خدمات را برای یک خانواده با و بدون فرزند، ارزش‌گذاری می‌کند. تفاوت، هزینه فرزندان است.
این مقایسه ساده به نظر می‌رسد، تا زمانی که ساده نباشد. به عنوان مثال، آیا برای فرزند سوم به اتاق خواب چهارم نیاز دارید؟ آیا به ماشین بزرگتری نیاز دارید؟ یخچال بزرگتری؟ مدرسه خصوصی یا دولتی؟ مراقبت از کودک یا مراقبت در منزل؟ لباس‌ها و اسباب‌بازی‌های دست دوم چطور؟
رویکرد دیگری که تمرکز ما بر آن قرار گرفته است، یک روش آماری مبتنی بر نظرسنجی (یا به اصطلاح فنی "iso-welfare") است که استانداردهای زندگی خانوارهای مختلف را مقایسه می‌کند. ما می‌پرسیم که برای اطمینان از یکسان بودن سطح زندگی بین یک خانواده دارای فرزند و یک خانواده بدون فرزند، چقدر درآمد (یا هزینه) بیشتری لازم است.
استانداردهای زندگی با توجه به سهمی از کل درآمد یا هزینه خانوار که صرف اقلام اساسی مانند غذا یا خدمات رفاهی می‌شود، اندازه‌گیری می‌شود.
منطق این است که خانواده‌ای که (به طور متوسط) سهم کمتری را صرف کالاهای اساسی می‌کند، نسبت به خانواده‌ای که سهم بیشتری را صرف کالاهای اساسی می‌کند، سطح زندگی بالاتری دارد.
آخرین نظرسنجی باکیفیت در مورد هزینه‌ها در استرالیا اکنون ده ساله شده است، بنابراین در آخرین تحقیقات خود رویکرد جدیدی را اتخاذ کرده‌ایم. ما به جای آن از استرس مالی به عنوان معیاری برای استانداردهای زندگی استفاده می‌کنیم.
با استفاده از داده‌های درآمد مسکن و پویایی نیروی کار در استرالیا (HILDA)، ما استرس مالی را در برابر درآمد و طیف گسترده ای از متغیرهای دیگر خانوار مدل‌سازی می‌کنیم و تخمین می‌زنیم که یک خانواده دارای فرزند برای حفظ همان سطح زندگی یک زوج بدون فرزند به چه میزان درآمد اضافی قابل تصرف نیاز دارد. این درآمد اضافی به عنوان هزینه فرزندان در نظر گرفته می‌شود.
در حالی که مزایای زیادی برای استفاده از این روش وجود دارد، یک اشکال عمده این است که تخمینی از میزان هزینه یک خانواده به شما نمی‌دهد، بلکه به شما می‌گوید که چقدر هزینه می‌کنند. و این در حالی است که خانواده‌ها ممکن است بیشتر از آنچه که واقعاً نیاز دارند، هزینه کنند.
خانواده‌ها چقدر برای فرزندان هزینه می‌کنند؟
ما تخمین می‌زنیم که خانواده‌ها حدود ۱۳ درصد از درآمد قابل تصرف خود را برای فرزند اول و ده درصد دیگر را برای هر فرزند پس از آن هزینه می‌کنند.
برای یک زوج در سن کاری که درآمد معمول پس از کسر مالیات (حدود ۱۳۰ هزار دلار در سال) را دارند، این مبلغ معادل حدود ۱۷ هزار دلار در سال برای فرزند اول و حدود ۱۳ هزار دلار در سال برای هر فرزند بعدی است.
این بدان معناست که برای بزرگ کردن فرزند بزرگتر تا بزرگسالی، این زوج حدود ۳۰۰ هزار دلار در طول ۱۸ سال به دلار امروز هزینه خواهند کرد. این هزینه برای فرزندان بعدی هر کدام حدود ۲۳۰ هزار دلار خواهند بود.
این نیز گفتنی است که خانواده‌های کم‌درآمد سهم بیشتری از درآمد خود را برای فرزندان خرج می‌کنند، حدود ۱۷ درصد برای فرزند اول و ۱۳ درصد برای فرزندان بعدی. اما این خانوارها مبلغ مطلق کمتری را برای فرزندان خرج می‌کنند.
آیا سن کودک هزینه را تغییر می‌دهد؟
در این مورد عدم قطعیت وجود دارد، اما آخرین تحقیقات ما نشان می‌دهد که کودکان خردسال و کودکان بزرگتر نسبتاً گران‌تر از کودکان میانسال (شش تا دوازده سال) هستند.
این یافته با تحقیقات پیشین و باور عمومی مبنی بر اینکه کودکان بزرگتر گران‌ترین هستند، در تضاد است.
این تخمین‌ها قطعی نیستند. روش‌های مختلفی برای تخمین چنین اعدادی وجود دارد و بسته به تعاریفی که اتخاذ می‌کنید و روش‌هایی که برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده می‌کنید، می‌توانند متفاوت باشند.
آیا هزینه کودکان اکنون بیشتر است؟
مجموعه داده‌های HILDA طی سال‌های متمادی جمع‌آوری شده است، بنابراین می‌توانیم هزینه کودکان را در طول زمان مقایسه کنیم، البته نه کاملاً دقیق.
نمونه‌های تک ساله نسبتاً کوچک هستند و در معرض خطا قرار دارند، اما این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۱ تاکنون تغییر زیادی در هزینه کودکان ایجاد نشده است.
تحقیقات ما سرنخی در مورد اینکه چرا نرخ باروری در استرالیا کاهش یافته است (همانطور که در اکثر کشورهای توسعه‌یافته کاهش یافته است) ارائه نمی‌دهد. داده‌های دیگر مانند بررسی درآمد اداره آمار استرالیا و داده‌های استرس مالی نشان می‌دهد که درآمد واقعی زوج‌های دارای فرزند در درازمدت افزایش یافته است (اگرچه در سال‌های اخیر خیلی زیاد نبوده، یا اصلاً افزایش نیافته است).
فقدان شواهد در اینجا احتمالاً به عوامل دیگری اشاره دارد که باعث کاهش نرخ باروری می‌شوند. خانواده‌ها ممکن است بچه‌دار شدن را به تأخیر بیندازند تا روی سایر اهداف، مانند اشتغال یا تحصیل، تمرکز کنند. همچنین برای زوج‌ها، و به ویژه زنان، انتخاب نداشتن فرزند قابل قبول‌تر است.
یکی دیگر از دلایل احتمالی این است که مردم ممکن است به جای هزینه واقعی، از تصور هزینه‌های بالاتر منصرف شوند. یا شاید مردم صرفاً بخواهند پول خود را در جای دیگری خرج کنند.
محاسبه هزینه فرزندان پیچیده و غیردقیق است، اما منصفانه است که بگوییم شواهد نشان نمی‌دهد که هزینه مستقیم بچه‌ها با گذشت زمان گران‌تر می‌شود. نداشتن فرزند یا تعداد کمتر فرزندان در نسل‌های جوان‌تر احتمالاً به عوامل زیادی مربوط می‌شود، اما ما نمی‌توانیم توانایی مالی را به نسل‌های دیگر تعمیم دهیم.
بن فیلیپس دانشیار مرکز تحقیقات سیاست اجتماعی POLIS@ANU در دانشگاه ملی استرالیا است. فیلیپس از طریق نقش خود در ANU خدمات مشاوره‌ای در طیف وسیعی از زمینه‌های سیاست اقتصادی و اجتماعی ارائه می‌دهد و اخیراً اثری را به عنوان مشاور برای کمیته مشورتی شمول اقتصادی در مورد هزینه کودکان منتشر کرده است.
برنامه فارسی رادیو اس‌بی‌اس در روزهای شنبه و سه شنبه ساعت ۳ بعد از ظهر از طریق رادیو، به صورت آنلاین، کانال شماره ۳۰۲ تلویزیون‌های دیجیتال و از طریق اپ رایگان SBS Audio قابل دسترس است. برای شنیدن برنامه های زنده و پادکست های ما اپ SBS Audio را از APP Store یا Google Play دانلود کنید. همچنین می توانید به اس بی اس فارسی از طریق اسپاتیفای، یا اپل پادکستز گوش کنید.
