مدتهاست که در فرهنگ عامه این درک وجود دارد که هیئتهای مدیره شرکتهای بزرگ استرالیا تحت سلطه مردمانی عمدتاً از پیشینه آنگلو سلتیک- که به معنی مردمانی از نژاد انگلیسی، ایرلندی، اسکاتلندی و ولش می باشد- هستند.
و در حالی که دادهها نشان میدهند که این فرضیه تا حدود زیادی درست است، تعدادی از زنان با پیشینههای فرهنگی متنوع هستند که این مؤسسات را برای انعکاس بهتر چشمانداز چندفرهنگی استرالیا به چالش میکشند.
مراسم افتتاحیه صبحانه روز شهروندان از سوی سازمان زنان در هیئت مدیره تعدادی از رهبران تجاری را گرد هم آورد که برای از بین بردن این موانع تاریخی تلاش می کنند.
خانم لای یک مربی اجرایی مالایی-چینی با بیش از ۲۰ سال تجربه رهبری، از جمله مدیر برنامه تحول در PWC است.
او میگوید هیئتهای مدیره مجموعه کوچکی از یک کشور هستند و مدیران اجرایی موظفند استرالیای مدرن را در آن سطح عالی نمایندگی کنند.

Diverse Workplace Credit: Photo by RF._.studio from Pexels
این در تضاد کامل با جمعیتی است که در اکثر اتاق های هیئت مدیره شرکت ها دیده می شود.
شاخص تنوع هیئت مدیره ۲۰۲۴ از آژانس استخدامی واترمارک و مؤسسه حکومتداری استرالیا نشان میدهد که ۹۱درصد از تمام کرسیهای ۳۰۰ شرکت برتر فهرستشده در بورس اوراق بهادار استرالیا توسط افرادی با پیشینه آنگلو-سلتیک اشغال شدهاند.
خانم لای میگوید بخش بزرگی از مسئله این است که شرکتها اغلب از مجموعه انحصاری نامزدهایی استفاده میکنند که زنان متنوع از نظر فرهنگی دسترسی محدودی به آن دارند.
این موانع با وجود پیشرفت قابل توجه در برابری جنسیتی که در اتاقهای هیئت مدیره شرکت دیده میشود، با افزایش ۸۹ درصدی تعداد زنان از سال ۲۰۱۵، اکنون روی ۳۶ درصد باقی مانده است.
کلیر براوند در حال حاضر به عنوان رئیس کنسرواتوریوم موسیقی سنترال کوست و یکی از بنیانگذاران زنان در هیئت مدیره است.
او میگوید که این سازمان از افزایش قابل توجه تعداد مدیران شرکتهای زن تجلیل میکند، اما اکنون تمرکز آنها بر حمایت از زنانی است که به ندرت این فرصت را پیدا میکنند.
آخرین شاخص نشان می دهد که از تعداد مدیران ملل اولیه تنها ۰/۲ درصد باقی مانده است. این رقم بسیار کمتر از سه درصد جمعیت استرالیایی مردم ملل اولیه است.
نارین یانگ، دانشیار دانشکده بازرگانی UTS و رهبر مرکز تحقیقات و تمرین مردم بومی و کار در مؤسسه جومبونا (Jumbunna)، میگوید که این تا حد زیادی به دلیل نژادپرستی ساختاری است.
او میگوید فقدان نقشهای هیئت مدیره برای افراد ملل اول، بهویژه زنان، ناشی از این تصور غلط است که آنها برای این کار مجهز نیستند.
مریم زاهد یک قهرمان حقوق بشر افغان-استرالیایی با بیش از ۲۳ سال تجربه در بخش اجتماعی است. او میگوید، وقتی زنانی مانند خودش فرصت عضویت در هیئت مدیره را دارند، اغلب از آنها انتظار نمیرود که وظایفی مشابه سایر اعضا انجام دهند.
خانم لای مربی اجرایی میگوید، وقتی شرکتها و سازمانها فراتر ازحرف زدن می روند تا واقعاً چشمانداز چندفرهنگی را در رهبری خود منعکس کنند، میتواند اعتماد جامعه را افزایش دهد.