آنگ سان سوچی (Aung San Suu Kyi) در سال هزار و نهصد و نود و یک به دلیل "مبارزه غیر خشونت آمیزش برای دمکراسی و حقوق بشر" جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
اما او اکنون به عنوان رهبر میانمار با انتقادهای گسترده بین المللی به دلیل سکوت طولانی اش درباره طرز برخورد کشورش با مسلمانان روهینگیا روبرو است.
سازمان ملل متحد شرایط موجود در میانمار را معادل "پاکسازی قومی" خوانده است.
این سازمان می گوید بیش از چهار صد و بیست هزار مسلمان روهینگیا به دلیل کشتار عمومی، تجاوز و آتش زدن روستاهایشان در ایالت (Rakhine) از محل سکونت خود به کشور همسایه یعنی بنگلادش گریخته اند.
خانم سوچی به تازگی در پاسخ به انتقادهای گسترده گفته است او به ارتش دستور داده تا از خود خویشتن داری نشان دهد.
او گفته است: "ما همه انواع خشونت های حقوق بشری و خشونت های غیر قانونی را محکوم می کنیم. ما خود را ملزم به استقرار صلح، ثبات و حاکمیت قانون در سرتاسر ایالت می دانیم. به نیروهای امنیتی دستور داده شده تا در هنگام عملیات امنیتی خود به قوانین احترام بگذارند و از خود خویشتن داری نشان دهند و هر گونه تمهیداتی را به منظور اجتناب از آسیب جانی و آسیب رساندن به غیر نظامیان بی گناه به کار گیرند".
خانم سوچی نخستین دریافت کننده جایزه صلح نوبل نیست که با موجی از انتقادها از سوی منتقدان روبرو می شود چرا که برخی از دریافت کنندگان این جایزه معتبر بین المللی اکنون یا در صدد آغاز جنگ بودند و یا به جنگ های کنونی شدت بخشیدند.
مناخم بگین (Menachem Begin) رهبر پیشین اسرائیل در سال هزار و نهصد و هشتاد و دو یعنی چهار سال پس از دریافت جایزه صلح نوبل به صورت مشترک با انور سادات از مصر به دلیل تلاش های مشترکشان در پیمان صلح کمپ دیوید، دستور حمله به لبنان را صادر کرد.
و این در حالی است که یاسر عرفات رهبر فلسطین نیز در سال هزار و نهصد و نود و چهار جایزه صلح نوبل را به صورت مشترک با اسحاق رابین و شیمون پرز از اسرائیل و آنهم به دلیل تلاش های خود در پیمان اسلو دریافت کرد. رخدادی که آقای پرز نخست وزیر اسبق اسرائیل آن را "رخدادی تاریخی" به معنای واقعی کلمه خواند.
اما این پیمان ها سبب ایجاد ثباتی ماندگار در درگیری های بین اعراب و اسرائیل نشدند و در نهایت آقای عرفات رهبری فلسطین را در خلال "انتفاضه" دوم بر عهده گرفت. قیام خشونت آمیزی که علیه اشغال اسرائیل صورت گرفت.
از سوی دیگر، میخائیل گورباچف رهبر اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز یکی دیگر از شخصیت ها بود که جایزه صلح نوبل سال هزار و نهصد و نود را به دلیل تلاش های خود در پایان دادن صلح آمیز دوران جنگ سرد دریافت کرد.
اما در سال هزار و نهصد و نود و یک یعنی تنها یک سال پس از دریافت این جایزه، آقای گورباچف تانک های کشورش را به منظور متوقف کردن استقلال کشورهای حوزه بالتیک به این منطقه اعزام کرد.
این در حالی است که باراک اوباما رئیس جمهور پیشین ایالات متحده آمریکا نیز در سال دو هزار و نه و تنها چند ماه پس از تصدی سمت رئیس جمهوری این کشور برنده جایزه صلح نوبل شد.
اما او وقتی در پایان این سال برای دریافت جایزه خود به اسلو رفت در واقع دستور سه برابر کردن تعداد سربازان آمریکایی در افغانستان را صادر کرده بود.
و در این میان حتی قدیسان و افراد پرهیزکار نیز از این قانون مستثنی نبوده اند.
مادر ترزا (Mother Teresa) راهبه کاتولیک آلبانیایی و تاسیس کننده "ماموران امور خیریه" در هند که سال پیش توسط پاپ فرانسیس به صورت رسمی به عنوان یک قدیس شناخته شد، در سال هزار و نهصد و هفتاد نه، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
او در این مراسم گفت: "من بسیار خوشحالم که این جایزه را به نام گرسنگان، به نام آنها که لباسی بر تن ندارند، و به نام بی خانمان ها دریافت می کنم. از طرف تمام آنهایی که به آنها بی محلی شده، از عشق محروم شده اند و از آنها مراقبت به عمل نیامده است. افراد دور انداخته شده جامعه. افرادی که تبدیل به باری برای جامعه شده اند و همگان از آنها دوری جسته اند. به نام آنها، من این جایزه را دریافت می کنم".
اما ژورنال پزشکی نامدار بریتانیایی The Lancet در سال هزار و نهصد و نود و چهار از این قدیسه کاتولیک آلبانیایی به دلیل عدم ارائه داروهای مسکن آنهم به بیماران در حال مرگ در بیمارستانش در کلکته در هند انتقاد کرد.
و همه اینها در حالی رخ می دهد که برنده امسال جایزه جهانی صلح نوبل امسال در هفته آینده اعلام خواهد شد.
در میان افرادی که گمانه زنی ها احتمال دریافت این جایزه را مطرح کرده اند، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، فدریکا موگرینی ریاست سیاست خارجی اتحادیه اروپا و جان کری وزیر پیشین امور خارجه ایالات متحده آمریکا حضور دارند. افرادی که بسیاری می گویند به دلیل تلاش های خود در توافق اتمی سال دو هزار و پانزده ایران نقش موثری داشته اند.
این در حالی است که برخی نیز پاپ فرانسیس، نیروهای امدادگر موسوم به "کلاه سفید های سوریه"، و فیلیپو گراندی کمیسیونر عالی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد موسوم به UNHCR را در شمار دریافت کنندگان احتمالی جایزه امسال نامیده اند.
اگر چه این نیز گفتنی است که آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد تا کنون دو بار این جایزه را دریافت کرده است.
