خانواده های این افراد گم شده امیدوارند این ابتکار بتواند کمک کند تا سرنخی در مورد سرنوشت عزیزانشان پیدا شود.
رودرا چیتنیس (Rudra Chitnis) در حال آماده شدن برای برگزاری مراسم ازدواجش است.
ولی یک فرد مهم در تدارک برای این مراسم مشارکت ندارد. تی (Tey) برادر کوچکتر وی سه سال پیش گم شد.
رودرا می گوید: "من سال آینده ازدواج می کنم و او هرگز نامزد من را ندیده است و این احتمالا ناراحت کننده ترین چیز است و این خیلی عجیب است که چنین فرد مهمی در زندگی من شخص مهم دیگری در زندگی من را ندیده است."
تی که عاشق رقص هیپ هاپ و ورزش بود قرار بود در یک مراسم شام که بمناسبت تولد پدرش جینات در ملبورن ترتیب داده شده بود شرکت کند ولی در این مراسم حاضر نشد و پس از آن هم دیگر دیده نشد.
پدر تی می گوید: "ما واقعاً چیزی بیشتر از سه سال قبل نمی دانیم. ماشین او پیدا نشده است. و هیچ جزئیات دیگری وجود ندارد. او هیچ جا مشاهده نشده است. بنابراین این واقعاً یک خلأ بزرگ است."
مادر تی، روا (Reva) به امید بازگشت او، هر روز ملافه های روی تختش را عوض می کند.
وی می گوید: "من فکر می کنم پیامی که برای تی دارم این است که جای او خیلی خالی است و او را خیلی دوست داریم. نه فقط توسط خانواده، بلکه توسط بسیاری از دوستان و جامعه. اگر تصمیم بگیرد برگردد یا حداقل با ما تماس داشته باشد حمایت زیادی برای او وجود دارد."
تصاویری از تی و هفت نفر دیگر که مدت طولانی است در استرالیا گم شده اند روی ۲۰ هزار لیوان قهوه منتشر شده است. قرار است این لیوان ها در سراسر استرالیا توزیع شوند و مورد استفاده قرار بگیرند.
این اقدام بمناسبت هفته افراد مفقود (Missing Persons Week) که از ۴ تا ۱۰ آگوست برگزار می شود انجام شده است.
لورن اوکیف (Loren o’Keefe) از "شبکه حمایت از افراد مفقود" می گوید هدف از این اقدام پیدا کردن سرنخ های جدید در مورد این افراد است.
وی می گوید: "ما فهمیدیم که مردم به دلیل تعداد بسیار زیاد افرادی که هر روز در استرالیا گم می شوند ، در طی سالیان متمادی نسبت به افراد ناپدید شده کمی حساسیت خود را از دست می دهند. این بیش از صد نفر است."
این کارزار جدید با الهام گرفتن از یک کارزار در آمریکا به راه افتاده است که در دهه ۱۹۸۰ موفق شده بود تصاویر و جزییات افراد مفقود را روی پاکت های شیر منتشر کند.
قرار است برخی از اطلاعاتی که روی این لیوان های قهوه منتشر می شود مربوط به علاقمندی ها و سرگرمی های مربوط به این افراد مفقود باشد تا به این کارزار جنبه انسانی پررنگ تری داشته باشد.
لورن اوکیف می گوید: "هدف این است که مردم بایستند و فکر کنند و این اطلاعات را بخوانند و در مورد عزیزانی که مفقود شده اند اطلاع پیدا کنند، اطلاعاتی بیشتر از قد، تاریخ تولد و این که آخرین بار کجا دیده شده اند. افراد چیزی فراتر از این اطلاعات ضروری هستند."
با وجود این که اکثر افرادی که مفقود می شوند پس از مدت کوتاهی دوباره پیدا می شوند، هر سال حدود 3 هزار نفر از آنها برای طولانی مدت مفقود می شوند.
جینات، پدر تی، امیدوار است این کارزار جدید باعث شود تا سرنوشت فرزندش که در آوریل ۲۰۱۶ گم شده بود مشخص شود.
وی می گوید: "این تلاشی است برای زنده نگهداشتن این موضوع در برابر چشم مردم، تا فراموش نکنند، تا به حافظه کسی در جایی در این کشور بزرگمان کمک کند."
