ÖNE ÇIKANLAR
- Binlerce Yerli çocuk, ailelerinden zorla alınıp beyaz topluma itildi.
- Bu süreç, nesiller boyunca aktarılan derin ve kalıcı travmaya neden oldu.
- Yerli toplumlar kültürel bağlantıları yeniden kurup destek programlar yoluyla iyileşiyor.
- Eğitim ve ulusal tanınma iyileşme sürecinin önemli basamakları.
İçerik uyarısı: Bu bölüm, travmaya göndermeler, çocukların ailelerinden uzaklaştırılması ve vefat eden Aborijin ve Torres Boğazı Adalı insanlardan bahsedilmesi de dahil olmak üzere üzücü malzeme içermektedir.
1910'dan 1970'lere kadar, binlerce Aborijin ve Torres Boğazı Adalı çocuk, resmi hükümet politikaları kapsamında sistematik olarak ailelerinden alındı. Bu çocuklar kamu kurumlarına yerleştirildi veya Yerli olmayan aileler tarafından büyütüldü.
Çocuklar neden alındı?
Broome bölgesinden bir Yawuru kadını ve Healing Foundation’ın CEO'su Shannan Dodson, ailelerden alınmanın arkasında yıkıcı bir amaç olduğunu söylüyor.
"Çalınan Nesiller hakkında yürek parçalayan şey, on binlerce çocuğun alınmasının amacı onları Aborijin olmayan kültüre asimile etmek istemeleriydi. Bu çocukların çoğu istismara uğradı ve birçoğu ailelerini bir daha hiç görmedi."
Çocuklar özellikle hedef alındı çünkü kendilerine söylenenleri kabul edip kültürlerini reddetme olasılıkları daha yüksekti. Aileler genellikle kandırıldı. Çocuklarının öldüğü ya da istenmedikleri söylendi.
Tutulan kayıtların yetersiz olması yüzünden kaç çocuğun alındığı tam olarak bilinemiyor. Her üç çocuktan biri kadar yüksek bir oran olabilir. Bununla birlikte, her Aborijin ve Torres Boğazı Adalı toplumun sonsuza dek değiştiğini ve izlerin kaldığını biliyoruz.
Avustralya’nın o dönemdeki başbakanı Kevin Rudd 13 Şubat 2008'de Canberra’da, geçmişte gördükleri muamele için yerli halka özür dilerken Çalınan Nesil üyeleri dinliyor. Özür, artık terk edilmiş asimilasyon politikaları altında çocukken ailelerinden zorla alınan on binlerce Aborjin'e yönelikti. Credit: Pool/Getty Images
Çocuklar nereye gitti?
Çalınan çocukların büyük çoğunluğu, ülke çapındaki devlet ve kilisenin yönettiği kurumlara götürüldü.
Bu merkezler, çocukların aşırı disipline tabi tutulduğu eğitim merkezleri veya yurtlar olarak adlandırıldı. Kimlikleri ellerinden alındı ve kendilerine yeni isimler, diller ve dinler verildi.
Kardeşler genellikle ayrıldı ve bazı kurumlar sadece bebekleri barındırıyordu.
Gamilaroi ve Wailwan'lı bir kadın olan Lorraine Teyze, 1943'te, dört yaşındayken, NSW'deki Aborijin Kızlar için kurulan Cootamundra Hizmetçi Eğitim Evi'ne götürüldü. İki erkek kardeşi, kötü şöhretli Kinchela Aborijin Erkek Eğitim Evi'ne gönderildi.
"Beyaz olmayı unutursanız ceza otomatikti" diye hatırlıyor.
"Aborijin bir insan olmayı konuşamazdık bile. Ve bunu dört yaşındaki bir çocuğun beyninin yıkanması olarak kabul ediyorsunuz. Kısa sürede Aborijin yöntemlerini unutuyorsunuz ve beyaz yöntemlerini öğreniyorsunuz. Ve bu yerlerde cezalar korkunçtu."
Sonraki 10 yıl boyunca Lorraine Teyze, beyaz aileler için ev hizmetçisi olarak eğitildi.
Bugün, hayatta kalanlar için güçlü bir ses ve zorla yerinden edilme yaşayanların ihtiyaçlarına göre uyarlanmış bir iyileştirme girişimi olan Marumali Programının kurucusu.
Healing Foundation CEO'su Shannan Dodson.
Nesiller travma nedir?
Çocukların, ailelerin ve toplumların yaşadığı travma nesiller boyunca yankılanmaya devam ediyor.
Lorraine Teyze, bugün kim olduklarını, nereden geldiklerini veya neden böyle davrandıklarını bilmeyen genç insanlar olduğunu söylüyor. "Bu bir kısır döngü. Ailelerimizde bunu kırmazsak, devam edecek."
Geçmişte bu tür tramvayla mücadele için destek sistemleri yoktu. Ebeveynleri, büyükanne ve büyükbabaları tarafından yaşanan acıya tanık oldukları için travma genellikle bilmeden çocuklara aktarıldı.
Bu süreç nesiller arası travma olarak adlandırılıyor.
Shannan Dodson, hayatta kalanların kendi çocuklarına ebeveynlik yapmanın ne kadar zor olabileceğinden bahsettiğini, çünkü sevgi dolu veya destekleyici bir ortamda büyümediklerini söylüyor.
"Hayatta kalanlardan bazıları, yaşadıkları travma nedeniyle, ne yazık ki bu travmayı kendi çocuklarına aktardıklarını itiraf ediyor. Ve bu döngünün daha sonra torunlarda ve torunların torunlarında tekrarlandığını görüyoruz. İşte bu yüzden buna nesiller arası diyoruz."
Nesiller arası travmanın etkileri günümüzde aile bölünmeleri, şiddet, hapis, intihar ve uyuşturucu ve alkol bağımlılığı oranlarının yüksekliğinde göze çarpıyor.
Toplumlar şimdi iyileşme yoluyla travma döngüsünü sona erdirmeye çalışıyor.
İyileşmenin merkezinde eğitim yatıyor. Bu da tüm Avustralyalıların Çalınan Nesiller hakkındaki gerçeği anlamasını sağlamak anlamına geliyor. Credit: davidf/Getty Images
Travmadan iyileşme süreci neye benziyor?
Shannan Dodson, "İyileşmenin farklı insanlara farklı görünen bir süreç olduğunu düşünüyorum, ancak hayatta kalanların bu iyileşmenin kendileri için nasıl göründüğünü kendilerinin belirlemesi gerektiğini biliyoruz" diyor.
İyileşme, aile yapılarını ve güçlü toplumları yeniden inşa etmek anlamına gelir. Aynı zamanda bir kimlik ve gurur duygusunu yeniden inşa etmeyi gerektiriyor. Toprakla, kültürle ve dille yeniden bağlantı kurmak, yıkılan kimliğin geri kazanılmasına yardımcı olur.
Hayatta kalanlar ayrıca deneyimlerini paylaşma ve tarihsel adaletsizlikler hakkında özgürce konuşabilme ihtiyaçlarını da ifade ediyorlar.
Lorraine Teyze, Cootamundra Evi'nin eski sakinleri tarafından kurulan Coota Girls Aborijin Şirketi ile yaptığı çalışmalardan bahsederek, "Toplantılarda, tam orada gerçekleşecek iyileşmeyi yaratıyorsunuz" diyor.
"Yaşadıkları hakkında konuşuyorlar, ve ondan dolayı iyileşiyorlar. Sadece konuşarak, paylaşarak... Ve bunu ne kadar çok yaparlarsa, yaşadıkları o kadar unutulmaz."
Nesiller arası Travma Animasyonu, Healing Foundation
Bu videoda ölen bir kişinin sesi yer alıyor.
Eğitim ve gerçekleri söylemek
İyileşmenin bir diğer hayati bileşeni de eğitimdir. Bu da tüm Avustralyalıların Çalınan Nesiller hakkındaki gerçeği anlamalarını sağlamak anlamına geliyor.
Lorraine Teyze, "[Yerli olmayan Avustralyalıların] çocuklarına bu ülkenin gerçek tarihini öğrenme şansı vermesini çok isterim" diyor ve ekliyor: "Sistemleri sökmek, tamamen söküp yeniden inşa etmek. Çünkü bizim hakkımızda yazılan politikalar gerçekten ırkçı, ırkçı temelli."
6 aylıkken ailesinden alınan Çalınan Nesil üyesi olan Leilla Wenberg, 26 Mayıs 2009'da Sydney’de Prince Alfred Hastanesi'nde Ulusal Özür Günü anma etkinliği sırasında bir mum tutuyor. Ulusal Özür Günü, çalınan neslin ailelerine yapılan yanlışları kabul etmek için 1998'den beri her yıl 26 Mayıs'ta düzenleniyor. Credit: Sergio Dionisio/Getty Images
Çalınan Nesillerden kurtulanlar için şimdi ne yapılacak?
2008'de bir dönüm noktasında, o zamanki Başbakan Kevin Rudd, Çalınan Nesillere, onların torunlarına ve ailelerine uzun zamandır beklenen özrü gerçekleştirdi.
Bunu Healing Foundation’ın kurulması da dahil olmak üzere çeşitli girişimler ve gelişmeler izledi.
Shannan Dodson, hayatta kalanların ve ailelerinin sürekli desteğe ihtiyacı olduğunu söylüyor.
"Kuruluşumuz, Çalınan Nesillerden kurtulanlar için gereken adaletin bir ulusal şifa süreci kapsamında ele alınmasını savunuyor. Ne yazık ki hayatta kalanlar vefat etmeden bunu gerçekleştirmek istiyoruz."
Marumali gibi programlar, Healing Foundation’ın desteği ve toplum liderliğindeki girişimler sayesinde nesiller arası iyileşme sürecine katkıda bulunabiliyor.
Gerçek iyileşme aynı zamanda bir bütün olarak hayatta kalanların hikayelerini kayda geçirip Avustralyalılar tarafından dinlenilmesini gerektiriyor.
MERHABA AVUSTRALYA
Avustralya farkı kapatmaya çalışıyor
