เบอร์นาเดตต์ แองกัส อาศัยอยู่ในชุมชน Ardyaloon อันห่างไกลในรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย บนคาบสมุทร Dampier ห่างจากเมืองเพิร์ธมากกว่า 2,500 กิโลเมตร
สิ่งแรกที่เธอทำเมื่อตื่นนอนตอนเช้าไม่ใช่การเช็คโทรศัพท์หรือพยากรณ์อากาศ หากแต่เป็นจอดิจิตัลที่แขวนไว้บนผนัง มิเตอร์ไฟฟ้าประจำบ้านของเธอเอง
และถ้าตัวเลขบนมิเตอร์ลดเหลือศูนย์เมื่อไหร่ ไฟฟ้าก็จะดับเมื่อนั้น
ที่เมืองแห่งนี้และในชุมชนพื้นเมืองห่างไกลหลายแห่งทั่วออสเตรเลียตอนเหนือ ครัวเรือนทั่วไปไม่ได้จ่ายค่าไฟตามรอบบิล แต่พวกเขาจ่ายค่าไฟล่วงหน้าในรูปแบบเติมเงินเข้าบัญชีเหมือนกับโทรศัพท์มือถือ และหากเงินหมดเมื่อไหร่ ไฟก็จะตัดทันที
"จะใช้ไฟฟ้าได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีงานทำไหม หากคุณตกงานและอยู่ได้ด้วยเงินสนับสนุนจากรัฐ หรือว่าหาเช้ากินค่ำ ค่าไฟ 20 ดอลลาร์นั้นพอใช้แค่วันเดียวเท่านั้นเอง ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีเงินเท่าไหร่ ยิ่งถ้ามีตู้แช่แข็ง ตู้เย็น หรือเครื่องปรับอากาศ เวลาที่ลูกๆ มาหาฉันก็ต้องเปิดใช้ทั้งสามอย่าง"
ค่าไฟฟ้าหนึ่งวันอาจมีราคาถึงยี่สิบถึงสี่สิบเหรียญ และจะแพงกว่านั้นอีกหากเป็นช่วงฤดูร้อน
เบอร์นาเดตต์บอกว่าเธอคอยจัดสรรเวลาใช้ไฟฟ้าอยู่เสมอ โดยเฉพาะเมื่อลูกๆ ทั้งสามของเธออยู่บ้าน
READ MORE
ข้อตกลง Closing the Gap คืออะไร?
ห่างไปประมาณ 27 กิโลเมตรทางใต้ ในชุมชนพื้นเมือง Djarindjin ที่อยู่ไม่ไกลกัน ออดรีย์ แชดเฟิร์ธ ก็อยู่ในสถานการณ์ไม่ต่างกัน เธอเล่าว่าเธอต้องไปเติมเงินค่าไฟที่ร้านขายของชำครั้งละ 20 เหรียญ
เมื่อคืนก่อนหน้าที่เธอให้สัมภาษณ์กับเอสบีเอส นิวส์ ออดรีย์เปิดเผยว่าบ้านของเธอไฟดับ
"เรามีไฟฟ้าใช้ถึงสามทุ่มก่อนไฟจะตัด ประมาณสองทุ่มสี่สิบนาที เราก็ต้องรีบหาเงินมาจ่ายค่าไฟ" ออดรีย์กล่าว
มีครอบครัวชนพื้นเมืองกว่า 15,000 หลังคาเรือนทั่วออสเตรเลียที่ใช้ไฟฟ้าแบบเติมเงิน สำหรับคนส่วนใหญ่ นี่ไม่ใช่ทางเลือก แต่เป็นวิธีเดียวที่ผู้ให้บริการจ่ายไฟมอบให้
รายงานของ Original Power ร่วมกับสถาบันวิจัย Nulungu ของ Notre Dame และมหาวิทยาลัย Western Sydney เผยให้เห็นว่าปัญหานี้แพร่หลายกว่าที่คิด
รายงานพบว่าคนพื้นเมืองประมาณ 65,000 คนต้องอาศัยระบบเติมเงินค่าไฟที่ต้องสำรองจ่ายก่อนจะได้ใช้ไฟฟ้า และเกิดเหตุตัดไฟโดยเฉลี่ยมากกว่า 30 ครั้งต่อปี
ลอยด์ เพียแกรม นักวิจัยจากสถาบันวิจัย Broome Nulungu ที่เก็บข้อมูลชุมชนพื้นเมืองห่างไกล เพื่อจัดทำรายงานที่มีชื่อว่า สิทธิ์ในการเข้าถึงไฟฟ้า หรือ The Right to Power
"ขณะเก็บข้อมูลเราพบผู้สูงอายุที่มีโรคเรื้อรังไม่มีไฟฟ้าใช้ บางครั้งขณะสัมภาษณ์คนพื้นเมืองพวกเขาก็ต้องขอตัวไปเติมเครดิตค่าไฟ จะไม่ให้รู้สึกสะเทือนใจหรือโกรธก็คงยาก ถ้าไฟตัดเมื่อไหร่พวกเขาก็รอดได้ไม่นาน คนเหล่านี้ดิ้นรนอย่างมากที่จะหาไฟมาใช้"
สาเหตุปัญหาไฟฟ้าเข้าไม่ถึงคือในพื้นที่ห่างไกลของออสเตรเลีย ชุมชนหลายแห่งไม่เคยเชื่อมต่อกับโครงข่ายไฟฟ้าหลักและยังพึ่งพาระบบจ่ายไฟท้องถิ่นขนาดเล็ก ซึ่งทำให้การคิดค่าไฟหรือชำระค่าไฟเป็นไปได้ยาก
บริษัทไฟฟ้าจึงนำมิเตอร์แบบเติมเงินมาใช้ เพื่อให้แน่ใจว่าประชาชนสำรองจ่ายค่าไฟก่อนถึงจะใช้ไฟได้ แต่ในขณะเดียวกันระบบนี้ก็มุ่งกำกับการเก็บเงินมากกว่าปกป้องสิทธิ์ในการเข้าถึงไฟฟ้าของประชาชน
รายงานยังเตือนว่าอากาศร้อนจัดเริ่มเกิดบ่อยขึ้น และเหตุตัดไฟอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงถึงชีวิตได้
เบรนแดน เฟรนช์ ผู้บริหารสูงสุดของ Energy Consumers Australia กล่าวว่าหากไม่มีไฟฟ้า ตู้เย็นก็เก็บอาหารหรือยาไม่ได้ ไม่มีระบบทำความเย็น และประชาชนก็จะไม่ได้รับแจ้งเตือนภัยช่วงคลื่นความร้อนหรือพายุไซโคลนได้
ยังมีคนอีกหลายหมื่นครัวเรือนที่ไม่ได้รับการคุ้มครอง ในฐานะผู้บริโภคอย่างคนส่วนใหญ่ ที่ตลกร้ายกว่านั้นคือในภูมิภาคตอนกลางของประเทศ วันที่อุณหภูมิสูงกว่า 35 องศาเซลเซียสนั้นปาเข้าไปแล้วมากกว่าสามเดือน คนเหล่านี้เข้าไม่ถึงแผงโซลาร์เซลล์เพื่อจะช่วยลดค่าไฟเบรนแดนกล่าว
ในแถลงการณ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสภาพอากาศและพลังงาน คริส โบเวน กล่าวว่ารัฐบาลได้รับรายงานดังกล่าวแล้วและชื่นชมข้อมูลเกี่ยวกับความมั่นคงด้านพลังงานในชุมชนห่างไกล แต่ยังไม่ได้ให้คำมั่นสัญญาใดๆ โดยระบุว่าการส่งมอบพลังงานยังคงเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลกลางและรัฐบาลประจำรัฐ
โฆษกของรัฐบาลรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย กล่าวว่าจะพิจารณาคำแนะนำในรายงาน โดยเน้นที่การเปิดตัวระบบวัดขั้นสูงและโปรแกรมพลังงานแสงอาทิตย์ของ Horizon Power เพื่อปรับปรุงให้ชุมชนห่างไกลได้เข้าถึงไฟฟ้าอย่างมีเสถียรภาพและเป็นธรรม
รัฐบาลเขตปกครองนอร์เทิร์นแทริรทอรี กล่าวอีกว่าจะตรวจสอบรายงานและพิจารณาคำแนะนำเพื่อปรับปรุงให้คนเข้าถึงโครงการบรรเทาทุกข์ง่ายขึ้น
เนื่องจากสภาพอากาศที่แปรปรวนรุนแรง โดยเฉพาะคลื่นความร้อนที่จะเกิดถี่กว่าเดิม ในอนาคตการเข้าถึงไฟฟ้าจึงกลายเป็นเรื่องสำคัญมากกว่าในอดีต
